Zapraszamy do wysłuchania artykułu Julity Charytoniuk.
Czyta autorka.
Rusin Podlaski od kolebki żyje śród pieśni, uczy się pieśni, umie śpiewać i śpiewa. Chata, pole i las brzmią na przemian pieśnią, stosownie do czasu, bo na wszystkie pory roku mają inne śpiewy i nigdy w jesieni nie śpiewają pieśni wiosennych ani zimą tych, co latu przystoją (…).
L. Bielawski [red.], Podlasie, Część I: Pieśni i obrzędy doroczne, tom 5,
Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2016, s. 31.
Podlaski rok obrzędowy charakteryzuje bogactwo tradycji i pieśni nie występujących w żadnym innym regionie, głównie z powodu współistnienia obrządków chrześcijańskich: prawosławnego i katolickiego, lecz także nakładania się ich na przedchrześcijańskie praktyki wierzeniowe. Wyróżnikiem regionu są także gwary, których znajomość pomaga w pełni zrozumieć podlaską obrzędowość.
Artykuł do czytania:
muzykatradycyjna.pl/do-czytania…