Przejdź do głównej zawartości strony

Skład kapeli:
Stanisław Zarębski (1902–85) – skrzypek, kornecista, bębnista
Mieczysław Zarębski – skrzypce
Władysław Zarębski, (1910–) – trąbka
Wincenty Zarębski (1919–) – skrzypce, harmonia

Członkowie kapeli byli braćmi, synami Wojciecha i Wiktorii z Gondków. Pochodzili z Mieronic.

Stanisław Zarębski
Należy do skrzypków o wybitnym słuchu muzycznym, dzięki czemu zna dużo melodii tanecznych i jest często proszony na wesela wiejskie. Cała jego rodzina, bracia jak i rodzice są również bardzo muzykalni. Nauczył się grać częściowo od ojca z podsłuchu. Sam układa kawałki z głowy. W czasie grania przymyka oczy, pochyla głowę na skrzypce i pomaga sobie w graniu rytmicznymi ruchami ciała.
[Jadwiga Sobieska, protokół z nagrań 1951]

Wincenty Zarębski
Jego ojciec był podobno słynnym grajkiem w okolicy. Nauczył się grać sam z siebie, ze słuchu. Ze względu na chorą nogę grał, trzymając skrzypce w specyficzny sposób, opiera je na prawym kolanie, podtrzymując szyjkę brodą, w pozycji pionowej. Układ strun w skrzypcach jest normalny, przebiera po strunach prawą ręką, smyczek prowadzi lewą ręką. Dzięki swojej grze i dobrej znajomości przyśpiewek weselnych zapraszany był na niemal każde wesele w okolicy.
[Jadwiga Sobieska, protokół z nagrań 1951]


Archiwa:
Zbiory Fonograficzne Instytutu Sztuki PAN

Dyskografia:
Pamiątki przeszłości z archiwum wydobyte IS PAN 2013, opr. Jacek Jackowski.

Bibliografia:
Pamiątki przeszłości z archiwum wydobyte IS PAN 2013, opr. Jacek Jackowski, protokoły Jadwigi Sobieskiej.
Jacek Jackowski, „Pamiątki z przeszłości wydobyte” czyli zarys historii dokumentacji kieleckiego folkloru muzycznego [w] Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, tom 29, 2014.

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.
Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Zamknij