Kapela z Kozłowa
pow. Miechów, Świętokrzyskie
Skład:
Jan Dyba, ur. 1889 (skrzypce)
oraz jego synowie:
Tadeusz Dyba, ur. 1921 (bas)
i Wacław Dyba, ur. 1919 (altówka sekund)
Jan Dyba wywodził się z domu o tradycjach muzycznych, nauczył się grać od ojca, który również był słynnym skrzypkiem.
„Ma swój pięcioosobowy zespół, z którym obgrywa wszystkie wesela w okolicy. Wśród swoich kapelistów ma szacunek i autorytet. Melodie taneczne wykonuje z manierą ciekawą dla nas, rzadko spotykaną. Jego glissanda stosowane w trakcie gry przypominają łkanie i płacze pastusze. «Za granie oddałby wszystko». Specjalnie jeździł parę razy do Krakowa, by posłuchać gry dobrych skrzypków. Zawód swój muzykancki traktuje nie tylko dochodowo, lecz jako przyjemność i artystyczne wyżycie. Melodie błądzące po jego głowie spać mu po nocach nie dają, przeto musi je wygrywać przy okazji na skrzypcach, a tymi okazjami są wesela, potańcówki i muzyczne bajania. Dyba potrafi sobie sam zrobić skrzypce, oprawić włoś u smyczka, a podobno kiedyś nawet próbował robić basy.”
Jadwiga Sobieska, protokół z nagrań 1951
Do odsłuchania:
Oberek na stronie instrumenty.edu.pl
Archiwa:
Zbiory Fonograficzne Instytutu Sztuki PAN
Dyskografia:
Pamiątki przeszłości z archiwum wydobyte IS PAN 2013, opr. Jacek Jackowski
Bibliografia:
Pamiątki przeszłości z archiwum wydobyte IS PAN 2013, opr. Jacek Jackowski, protokoły Jadwigi Sobieskiej
Jacek Jackowski, „Pamiątki z przeszłości wydobyte” czyli zarys historii dokumentacji kieleckiego folkloru muzycznego [w] Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, tom 29, 2014
