„Zapraszam do podzielenia się swoją osobistą lub rodzinną „kartą pamięci”: wspomnieniem, migawką z przeszłości, piosenką, kartką z kalendarza, stroną ze śpiewnika, historią rodzinną, fragmentem pamiętnika. Krótką, średnią lub długą opowieścią o osobach, rzeczach, miejscach. Ze wsi i z miasta.
Zostanie ona opublikowana na stronie www.karty-pamieci.pl.
To może być saga rodzinna, krótki komentarz do jednego zdjęcia, tekst albo nuty do wyjątkowo ważnej dla ciebie piosenki czy melodii: ludowej, religijnej, partyzanckiej, popularnej, tanecznej.
Albo po prostu prawdziwa historia, którą chcesz komuś opowiedzieć.
Wszystko może stać się częścią tradycji: gest, przedmiot, taniec, anegdota, obrzęd.
Hymn i kołysanka.
Bywa, że dziedziczymy rzeczy małe, niepełne, uszkodzone, we fragmentach.
O nich tym bardziej warto opowiedzieć.
Karty pamięci – to bardzo dosłowna i adekwatna metafora – większość z nas ma ją fizycznie, do przechowywania danych. Mamy je także w głowie i w domowych archiwach, z bardzo różnym zasobem danych. Specjaliści mówią, że pamięć rodzinna osoby w młodym wieku, której dziadkowie (lub pradziadkowie) żyją albo przynajmniej mogła ona ich w dzieciństwie poznać – sięga ponad 100 lat! Opowieści, sceny z przeszłości, ważne dla rodziny wydarzenia przekazywane są „mimochodem”, podczas uroczystości rodzinnych ale także w czasie zwykłych, codziennych rozmów i sytuacji.
W taki sposób przekazywano też na wsi pamięć muzyczną, pieśni, obrzędy i melodie. Zasób muzyczny pamięci każdej rodziny można pokazać za pomocą swego rodzaju „genealogii” – tematem tym zajmowałam się w 2018 w projekcie „Genealogie: muzyka Pomorza Zachodniego”. Od tamtej pory badam i udoskonalam narzędzia, za pomocą których można takie skrawki pamięci (muzycznej, ale nie tylko) zbierać, gromadzić i udostępniać – stąd pomysł na niniejszy projekt i jego nazwa.
By przeprowadzić takie poszukiwania nie trzeba udawać się do archiwum czy w daleką podróż – historie te znajdują się najczęściej w „pamięci podręcznej” członków najbliższej rodziny.
Zapraszam do udziału ludzi ze wsi i z miasta. Choć interesuje mnie przede wszystkim zasób pamięci odnoszący się do wsi i kultury ludowej, do samorodnej twórczości ludzi na wsi to z doświadczenia wiem, że szukać tego zasobu trzeba nie tylko na wsi. I że nie tylko tam są praktykowane przekazywane z pokolenia na pokolenie tradycje muzyczne i świąteczne, sąsiedzkie, wspólnotowe.
Dokumentowanie pamięci to nie sentymentalne snucie wspomnień, ale przede wszystkim świadectwo życia, tożsamości i wrażliwości ludzi z różnych pokoleń, miejsc i środowisk.”
Ewa Grochowska
Przeczytaj artykuł Ewy Grochowskiej:
Przed wybuchem. Kilka myśli o tradycji i pamięci
Pytania kieruj na adres:
[email protected]
Zasady publikacji wspomnień:
– Przesłanie materiałów jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na ich bezpłatne i niekomercyjne użycie dla potrzeb projektu oraz na przetwarzanie danych osobowych, których administratorem jest autorka projektu. Będą one chronione z zachowaniem należytej staranności.
– Prawa autorskie do opublikowanych materiałów zachowują w całości ich autorzy/właściciele.
– Nadesłane materiały będą publikowane w oryginalnej postaci, w przypadkach wymagających ingerencji redakcyjnej zastrzegamy sobie prawo do jej wykonania.
– Wykorzystanie materiałów do celów komercyjnych przez osoby trzecie wymaga zgody autorów i oddzielnej umowy.
– Przy cytowaniu i wykorzystaniu materiałów zawsze wymagane jest wskazanie źródła i autora.
Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci 2020
