Archiwa pieśni ukraińskie - muzykatradycyjna.pl

Przejdź do głównej zawartości strony

Tagi: pieśni ukraińskie

Pieśni z Ukrainy – warsztaty Iryny Klymenko dla niepoczątkujacych

Pieśni z Ukrainy – warsztaty Iryny Klymenko dla niepoczątkujacych

15.10.2022 | godz. 11:00–16.10.2022
Wrocław

Dorośli Warsztaty dolnośląskie

Meandry – warsztaty tradycyjnego śpiewu męskiego

Meandry – warsztaty tradycyjnego śpiewu męskiego

14.10.2022 | godz. 17:00–16.10.2022
Koźliki

Dorośli Warsztaty podkarpackie

DZICZKA: Pąć – pieśni nabożne z Ukrainy i Podlasia

DZICZKA: Pąć – pieśni nabożne z Ukrainy i Podlasia

02.10.2022 | godz. 17:00
Haczów

Dorośli Koncerty podkarpackie

Instagram

Przejdź do Instagrama

muzykatradycyjna.pl

Niejeden został trafiony strzałą Amora (do muzy

Niejeden został trafiony strzałą Amora (do muzyki tradycyjnej) na Taborze w Sędku. W takich okolicznościach najlepiej poczuć można ducha tej muzyki.

Idea Taborów i Domów Tańca odzwierciedla dawne funkcje muzyki tradycyjnej, przeznaczonej do wspólnej zabawy, tańca, śpiewu, pracy i przeżywania świąt i rytuałów.

"Muzyka bliska ludziom w ich codzienności" – fascynuje Dorotę Murzynowską i Marcina Żytomirskiego.

Od lat tworzą przestrzenie do spotkań wokół muzyki tradycyjnej in crudo na wsiach i w mieście.

O różnych podejściach do muzyki ludowej, dobrych przykładach, wyprawach na wieś i spotkaniach z ludźmi, początkach Domu Tańca, Ambasadzie Muzyki Tradycyjnej opowiadają Sylwii Niemczyk wywiadzie dla "Przekroju" ( z 2021 r.).

Fotografia Rafał Kruszka.

𝐈𝐧𝐬𝐭𝐚𝐠𝐫𝐚𝐦 ➛ 𝐥𝐢𝐧𝐤 𝐰 𝐛𝐢𝐨
𝐅𝐛 ➛ 𝐥𝐢𝐧𝐤 𝐰 𝐤𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭𝐚𝐫𝐳𝐮

Lato to dla wielu miłośników muzyki tradycyjnej

Lato to dla wielu miłośników muzyki tradycyjnej czas nauki, inspiracji, wymiany na szkołach letnich, festiwalach, potańcówkiach, taborach, jarmarkach.

Te doświadczenia pchają wiele osób do poszukiwań także w ciągu roku. Od czego zacząć? Czy jeździć do mistrzów? Jak do nich podejść? Czy lepiej uczyć się z nagrań? Czy kiełbasa i ciasto mają wpływ na naukę? I dlaczego mimo wszystko warto basować.

Posłuchajcie podkastu Marcina Lorenca "Skrzypce po wiejsku - jak to ugryźć? [rekonstrukcja, metody]", gdzie w rozmowie z Joanną Strelnik - basistką i skrzypaczką - rozwiązują zagadki i tajniki wiejskiej gry. Zainspirujcie się!

𝐈𝐧𝐬𝐭𝐚 ➛ 𝐋𝐢𝐧𝐤 𝐰 𝐛𝐢𝐨 ➛ 𝐏𝐨𝐝𝐤𝐚𝐬𝐭𝐲
𝐅𝐛 ➛ 𝐋𝐢𝐧𝐤 𝐰 𝐥𝐢𝐧𝐤𝐭𝐫.𝐞𝐞 𝐰 𝐢𝐧𝐟𝐨

★彡 Podkasty znajdziecie też bezpośrednio na YouTube i Spotify muzyktradycyjna.pl 彡★

Festiwal Fanfara na Roztoczu wpisał się już na

Festiwal Fanfara na Roztoczu wpisał się już na stałe w krajobraz muzyczny Lubelszczyzny. Z inicjatywy Towarzystwa dla Natury i Człowieka co roku odbywają się spotkania wokół muzyki orkiestr dętych, które w okresie powojennym dokonały prawdziwego przewrotu na muzycznej scenie, na długie lata zajmując miejsce kapel skrzypcowych.

O orkiestrach dętych, ich specyfice, instrumentarium, repertuarze, muzykanckim życiu, etosie, stanie obecnym i widokach na przyszłość posłuchać możecie w podkaście Muzyki Tradycyjnej, gdzie Filip Majerowski rozmawia z Józefem Czerwem. Jak mówi autor "Jest to jedynie wstęp do tego niezwykłego i chyba jeszcze niedostatecznie poznanego świata".

𝐋𝐢𝐧𝐤 𝐰 𝐛𝐢𝐨 𝐰 𝐝𝐳𝐢𝐚𝐥𝐞 𝐏𝐨𝐝𝐤𝐚𝐬𝐭𝐲 𝐨𝐫𝐚𝐳 𝐰 𝐧𝐚𝐬𝐳𝐲𝐜𝐡 𝐫𝐞𝐥𝐚𝐜𝐣𝐚𝐜𝐡

Fotografia:
Gutek Zegier @gutek.zegier.photo

„To są melodie wzięte z ludzkich ust” – ma

„To są melodie wzięte z ludzkich ust” – mawiał.
Należał do pokolenia urodzonego na początku lat 30. XX wieku, które grało muzykę przekazywaną z pokolenia na pokolenie, „odziedziczoną” po legendarnych muzykantach z okolicy, ale także tworzoną przez siebie. Nieobce im były wpływy melodii nowoczesnych, usłyszanych w wojsku albo z radia, podsłuchanych u muzyków młodszych od siebie, którzy wiedzieli, jak trafić w upodobania zmieniającej się wsi.
On sam ukształtował gusty i umiejętności muzyczne kilku generacji: najpierw swoich braci, z którymi stworzył słynną na całą Kielecczyznę Kapelę Braci Witkowskich, potem muzykantów – wiejskich i miejskich – dużo młodszych od siebie, urodzonych w latach 60., 70., 80., 90. XX wieku, a nawet później. „Kupowałem nuty i melodie za papierosy” – śmiał się, wspominając służbę wojskową, w czasie której podjął decyzję, że po powrocie do domu stworzy kapelę. Często wspominał granie za zabawach, weselach w bliskiej i dalszej okolicy a także wyjazd do Francji, gdzie jego zespół reprezentował polską muzykę tradycyjną na międzynarodowych targach.
Mieszkał w niewielkim domu na obrzeżach Opatowa, dzieląc życie z panią Heleną, która towarzyszyła nam, Tęgim Chłopom, kiedy uczyliśmy się jego melodii, siedzieliśmy na ławce przed domem, nagrywaliśmy klip, przyjeżdżaliśmy z rodzinami i przyjaciółmi.
Kiedy jeszcze pozwalało mu na to zdrowie, jeździł rowerem na próby orkiestry dętej do domu kultury i z nami na koncerty. Hodował pomidory.
„Kocham słońce” – mawiał, spoglądając w niebo.
Szczycił się tym, że oprócz muzykanctwa był w życiu dobrym gospodarzem, umiał robić studnie, zbudować dom. To, że go spotkaliśmy go i mieliśmy zaszczyt uczyć się od niego, było cudownym darem od losu. Dostaliśmy 10 wspólnych lat.
Był człowiekiem i muzykantem z krwi i kości: charakternym, nietuzinkowym, wyjątkowym.
Siedzimy teraz i próbujemy ustalić, które melodie zamówił sobie, żeby zagrać mu pogrzebie. To wydawało się tak odległe, jakby nigdy nie miało się wydarzyć.

Stanisław Witkowski, 1933–2022

•

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w środę 10 sierpnia o 13 w Gierczycach

•

Tekst — Ewa Grochowska, członkini zespołu Tęgie Chłopy

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.
Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.