Dawne pieśni wielkopostne współcześnie kultywowane przez najstarsze pokolenie śpiewaczek i śpiewaków wiejskich, przekazywane są drogą ustną. Spotyka się je w dziesiątkach wariantów, w gruncie rzeczy – w każdej wsi w innym.
Ich twórcami nie byli jednak anonimowi dawniej chłopi, ale najwybitniejsi poeci polskiego baroku, renesansu i oświecenia; ich wiersze, wraz z kompozycjami, trafiały z początku do kościołów, a potem na wieś. Tam, przez wieki praktyki wykonawczej, przeobrażały się w lokalne, niekiedy bardzo odmienne od siebie, warianty.
Dawne pieśni wielkopostne, wyrugowane z Kościoła po II soborze watykańskim, są jednym z najbardziej niezwykłych przejawów polskiej kultury muzycznej.
Dziś, gdy dla dawnych pieśni wielkopostnych nie ma miejsca w kościele, chcemy znaleźć dla nich nową przestrzeń. Mają one bowiem nie tylko wymiar religijny – teksty nierzadko pozbawione są odniesień do Boga i skupiają się na ogólnej refleksji eschatologicznej. Przede wszystkim zaś – to wyjątkowo piękny wycinek polskiej kultury, który chcemy ratować przed zapomnieniem.
Spotkania mają charakter otwarty – zapraszamy wszystkich, niezależnie od odczuwanego poziomu umiejętności śpiewaczych.
Miejsce:
Ambasada Muzyki Tradycyjnej
Jazdów 3/20, Warszawa
Będziemy pracować z nagraniami archiwalnymi wiejskich śpiewaków i śpiewaczek. Skupimy się na wariantach melodycznych z Gałek koło Rusinowa i Zdzisławic na Roztoczu.
W cyklu odbędzie się 6 spotkań – koszt wszystkich to 240 złotych. Pojedyncze spotkanie – 50 złotych.
W PROGRAMIE:
• pieśni wielkopostne
• pieśni wielkanocne
• przyśpiewki dyngusowe, śpiewane w lany poniedziałek
ZAPISY:
https://forms.gle/e5fHyrpF2CTQArW46
Więcej/źródło informacji:
– Facebook/wydarzenie
