W latach 1995-98 dokumentowałem folklor muzyczny Puszczy Białej, regionu w przeważającej mierze kurpiowskiego, leżącego w widłach Narwi i Bugu. To zaledwie 60 km od Warszawy, a jednak region nie miał szczęścia ani do etnomuzykologów, ani do nagrań terenowych. W 1952 r. ekipa Jadwigi Sobieskiej w ramach Ogólnopolskiej Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego nagrała kilka dobrych śpiewaczek i nikogo spośród instrumentalistów. Kiedy ja tam trafiłem było już bardzo późno, instrumentalistów ostało się ledwie kilku, stylowe śpiewaczki były bardzo leciwe. Moja trzyletnia praca zaowocowała oczywiście nagraniami, chociaż zdawałem sobie sprawę, że są one zaledwie dalekim echem złotej epoki folkloru białokurpiowskiego.
Minęło 30 lat. I jest o czym opowiadać, i czego posłuchać. Dzięki pomocy stypendialnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego podjąłem się trudnej restauracji nagrań oraz ich publikacji. Trudnej, ponieważ były wykonane na cyfrowych kasetach DCC, które okazały się ślepą uliczką w rozwoju technologii. W przeciwieństwie do technologii, kultura zawsze może zapuścić nowe korzenie i ta nadzieja towarzyszy mi w czasie pracy stypendialnej w mijającym roku 2024.
Spotkanie będzie poświęcone śpiewowi. A oprócz nagrań posłuchamy śpiewu na żywo, który zapewnią moja żona Agata Harz (która towarzyszyła mi czasem w trakcie moich podróży po Puszczy Białej i nauczyła się garści piosenek od znakomitej śpiewaczki Marianny Śliz) oraz młode kurpianki Maria Weronika Kmoch i Agata Deptuła z Kurpiowskiej Wspólnoty Pieśni, które postanowiły kultywować tradycję śpiewu tamtych stron.
Następne spotkanie odbędzie się w Pułtusku 17 lub 18 grudnia. Szczegóły pojawią się na dniach na naszym profilu facebookowym.
Zapraszam serdecznie – Remek Mazur-Hanaj
Miejsce:
Ambasada Muzyki Tradycyjnej
Jazdów 3/20, Warszawa
Wstęp:
wolny
Źródło informacji:
– Facebook/wydarzenie
