Uwaga, uwaga!
Pierwszy – historyczny zapewne – koncert Memento Mori Dance Club w Gdańsku! Zagrają i zaśpiewają legendy polskiej muzyki tradycyjnej w składzie niebanalnego projektu muzycznego, jakim zdecydowanie jest ta zacna ekipa. Wydarzenie muzyczno-śpiewacze, którego nie można przegapić!
Tak oto sami o sobie piszą:
Memento Mori Dance Club to także projekt i poszukiwanie nowej formy i nowych kontekstów dla religijnych tekstów, poprzez podejmowanie działań muzycznych, performatywnych, teatralnych, a także tworzenie sytuacji głębokich doświadczeń uczestnictwa.
Frazy polonezów, czy rytmy mazurkowe w pieśniach zadusznych, maryjnych a nawet wielkopostnych bywają przysypane grubą warstwą lokalnych manier wykonawczych i interpretacji rytmicznych, ale bywa też tak (jak w przypadku wielu kolęd), że kryją się tuż pod dobrze znanymi melodiami. Nie ma całkowitej jasności skąd się tam wzięły – możliwe, że to zasługa misji ewangelizacyjnych Jezuitów, którzy już w dobie renesansu dobierali religijne teksty do popularnych melodii tanecznych, by ułatwić ludowi przyswojenie prawd wiary. A może to raczej ludowa wrażliwość muzyczna, przesycona trójmiarowymi frazami tanecznymi, z biegiem stuleci wykuwała melodykę religijnych śpiewów. Odkrywanie kontrafaktury tradycyjnych pieśni nabożnych jest dla nas wyprawą w nieznane, ponieważ większość z nas do tej pory zajmowała się wyłącznie zgłębianiem tradycyjnych stylów i kontekstów wykonawczych. Jesteśmy uczniami wiejskich muzykantów i śpiewaków: Jana i Piotra Gaców, Franciszka Racisa, Janiny Dyjach, śpiewaczek i śpiewaków z Gałek Rusinowskich, Kocudzy, Branwi, Kalinówki Kościelnej i wielu innych. To od nich znamy śpiewy nabożne jak i muzykę instrumentalną, a przejęte od nich doświadczenie w dużej mierze składa się na brzmienie tego projektu. To też dzięki nim pieśni, którym przydajemy instrumentalnego kolorytu, pozostają pieśniami modlitwy.
Memento Mori Dance Club – Teatr
Zdaniem reżysera teatralnego Daniela Adamczyka pieśni religijne (głównie zaduszne i pogrzebowe) posiadają niezwykły potencjał inscenizacyjny. Uważniejsze przyjrzenie się pieśniom pogrzebowym ujawnia ich paradoksalny charakter wynikający z obecności melodii tanecznych. Ta ambiwalencja sprawia, że zawarte w nich możliwości interpretacyjne wykraczają również poza to, co „tradycyjne” a wskazują drogę do tego co performatywne. Stąd pomysł na tekst poświęcony współczesnym użytkownikom tradycji, którzy poprzez twórczy zwrot ku przeszłości transferują ją w przyszłość. Gdzieś po drodze zachodzi fascynujący proces mitologizacji. Reżyser realizuje stypendium MKiDN o tej samej nazwie, którego celem stworzenie scenariusza eksperymentalnego przedstawienia teatralnego przenoszącego zjawiska muzyki tradycyjnej na scenę i jego performatywną prezentację.
Zagrają i zaśpiewają:
Antek Hasso-Agopsowicz – skrzypce, śpiew
Jacek Muża – tuba, kaval
Johann Wolfgang Niklaus – koboz, lutnia
Serhij Petryczenko – kontrabas, śpiew
Piotr Piszczatowski – fisharmonia, skrzypce, śpiew
Marek Szwajkowski – baraban, śpiew
Maciej Żurek – skrzypce, śpiew
Miejsce:
Paszcza Lwa
Kwietna 39, Gdańsk
Wstęp:
30 zł (10 do wykorzystania na barze)
Źródło informacji:
– Facebook/wydarzenie
