nauczycielka śpiewu tradycyjnego, badaczka kultury tradycyjnej, animatorka kultury
Od dzieciństwa stykała się z muzyką, poprzez dziadka trębacza i szkołę muzyczną (w klasie fortepianu), do której chodziła. Mama – polonistka – zaszczepiła jej z kolei zainteresowanie literaturą. Te dwie rzeczy towarzyszą jej do tej pory (polonistyka na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, z odrobiną (2 lata) filozofii, uczestnictwo w różnych chórach – Chór Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i prawosławny chór parafialny, od założenia Fundacji Muzyka Kresów także śpiew otwartym głosem).
Rodzina i pochodzenie. Po mieczu – pochodzenie dziadków – polskie (Kurpie – szlachta), białorusko-litewskie (szlachta), ukraińskie (szlachta). Po kądzieli – pochodzenie dziadków – polskie (Kurpie – szlachta – emigranci lub zesłańcy do Rosji, radomskie – chłopskie), ukraińskie (chłopskie), niemieckie (mieszczaństwo – emigranci do Rosji).
Od 1983 roku współpracuje z Janem Bernadem, we wszystkich pomysłach i nieformalnych realizacjach. Monika Mamińska-Domagalska jest współzałożycielką Fundacji „Muzyka Kresów”. W latach 1991-2009 pełniła funkcję Prezesa Zarządu, będąc jednocześnie współrealizatorką wszystkich fundacyjnych programów i projektów. O początku działalności Fundacji zajmowała się nawiązywaniem i utrzymaniem kontaktów międzynarodowych, głównie z ośrodkami naukowymi i środowiskami artystycznymi Europy Środkowo-Wschodniej. Przygotowywała i koordynowała organizację konferencji etnomuzykologicznych, festiwali muzycznych i badań terenowych muzyki tradycyjnej wschodniej Polski. Realizowała ponadto programy badawcze i cykle warsztatów na Suwalszczyźnie, Białostocczyźnie i Lubelszczyźnie.
Jej mistrzami są:
- folkloryści – Jewgienij Jefremow, Roman Jenenko, Hanna Koropniczenko, Ihor Macijewski, Rytis Ambrazevicius, Anna Engelking;
- mistrzowie wiejscy – Olga Pawluczuk (Łukowiska), Pelagia Dudyk, Melania Karlak, Stefania Dzwińczyk (Kunkowa), Marianna Bączek (Bandysie), Bolesław Zyśk (Długie), Stanisław Brzozowy (Krobia), Waleria Żarnochowa (Dąbrowa) i mnóstwo innych śpiewaczek z Podlasia, Ukrainy, Białorusi;
- mistrzowie myślenia o Tradycji – Ihor Macijewski, Anna Engelking.
„Duży wpływ na moje widzenie kultury tradycyjnej mieli moi bezpośredni nauczyciele, tj. wykładowcy i praktycy zapraszani przez Fundację [„Muzyka Kresów”] w pierwszych latach jej działalności. Moje własne badania i spotkania z przedstawicielami tej kultury pomogły mi, po odrzuceniu płytkich kulturowych stereotypów, zrozumieć jej istotę, którą według mnie jest trwałość treści, lecz zmienność formy. Treścią zaś jest człowiek, jego tożsamość, związana z fundamentalnymi aspektami człowieczeństwa, takimi jak wspólnota, święto, praca, płeć”.
Na początku lat 90-tych Monika Mamińska rozpoczęła prace laboratoryjne nad technikami śpiewu tradycyjnego z różnych regionów Polski. Pochodzący z Krobii śpiewak Stanisław Brzozowy wywarł na niej duży wpływ estetyczny. Jest współautorką powołanej przy Fundacji w 1998r. Międzynarodowej Szkoły Muzyki Tradycyjnej i jej wykładowczynią. W warsztatach prowadzonych przez M. Mamińską-Domagalską od roku 1998 wzięło udział ok. 350 osób. Od 1999 prowadzi wraz Janem Bernadem zespół Międzynarodowej Szkoły Muzyki Tradycyjnej, który nagrał kilka płyt z polskimi pieśniami tradycyjnymi. Współpracowała z T. Słobodziankiem przy realizacji strony muzycznej przedstawień – „Prorok Ilja” (Teatr Nowy – Łódź), „Car Mikołaj” (Stary Teatr – Kraków), „Merlin” (Teatr Narodowy, Warszawa) oraz z Łukaszem Kosem („Klątwa”, Teatr Jeleniogórski). Sama najlepiej czuje się wykonując repertuar kurpiowski, podlaski oraz z ukraińskiego Polesia i połtawszczyzny.
Zagubione ogniowo / Lidia Zielińska / Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY, 2014
Od 2006 r. Monika Mamińska bierze udział w realizacjach muzycznych łączących pieśni tradycyjne z muzyką współczesną, współpracując m.in. z Krzysztofem Knittlem, Tadeuszem Wieleckim, Jerzym Kornowiczem, Tadeuszem Sudnikiem. Joelem Gripem (Szwecja), Pierem Borelem (Francja).
Od 2008 roku pracuje w Ośrodku Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża”. W swojej aktywności Monika Mamińska łączy z sukcesem pracę laboratoryjną, poszukiwania artystyczne i edukację.
Nagrody i wyróżnienia
1993 – laureatka nagrody Polculu – Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej, za pracę w dziedzinie kultury pogranicza wschodniego i południowo-wschodniego Polski
2011 – wyróżnienie Prezydenta Miasta Lublin, w uznaniu wieloletniej pracy artystycznej, społecznej, kulturalnej i edukacyjnej oraz niezwykle wartościowej działalności na rzecz popularyzacji muzyki dawnej
2012 – Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w promowaniu i upowszechnianiu kultury muzycznej, za działalność na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego
Zobacz:
Monika Mamińska
Facebook
Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych Rozdroża
rozdroza.com
Facebook
YouTube
Fundacja „Muzyka Kresów”
muzykakresow.pl
Facebook
