instrumentalista, budowniczy instrumentów, folklorysta, popularyzator muzyki koźlarskiej
Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych – jego dziadek grał na klarnecie, a siostra i wuj należeli do założycieli znakomitego zespołu „Wesele Przyprostyńskie”.
Edukację muzyczną rozpoczął w 1947 roku u Antoniego Janiszewskiego. Od 1950 roku kontynuował naukę w założonym przez niego Ognisku Muzycznym w Zbąszyniu. Był jednym z pierwszych uczniów Tomasza Śliwy z Chrośnicy, nauczyciela gry na koźle w klasie instrumentów ludowych. W 1954 roku jako jeden z pierwszych absolwentów ukończył Państwowe Ognisko Muzyczne, a w 1957 roku podjął dalszą naukę w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. St. Moniuszki w Zbąszyniu.
W 1951 roku wystąpił na Festiwalu Muzyki Polskiej w Warszawie. Od 1952 roku grał na koźle weselnym w znakomitej kapeli wraz z Jerzym Stillerem (skrzypce) i Bernardem Andrysem (klarnet Es), m.in. na Centralnych Dożynkach w Szczecinie. Popularyzowała ona muzykę koźlarską, występowała na festiwalach i przeglądach folklorystycznych w kraju i poza jego granicami, zdobywając wiele nagród. Szczególnym osiągnięciem muzycznym Henryka Skotarczaka był udział w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Ludowej w Langollen (Walia), w 1959 roku, na którym współtworzona przez niego kapela zajęła III miejsce w grupie instrumentalistów.
Henryk Skotarczak jest znawcą ludowego instrumentarium i cenionym budowniczym instrumentów (kozły i sierszenki), z których wiele znalazło się w kolekcjach muzealnych. W 2005 roku wykonany przez niego kozioł został nagrodzony na Ogólnopolskich Konfrontacjach Dudziarskich w Poznaniu.
W 1959 roku artysta był w gronie założycieli, a w następnych latach pełnił m.in. funkcję sekretarza i prezesa Stowarzyszenia Muzyków Ludowych w Zbąszyniu, którego głównym celem jest kształcenie umiejętności gry na instrumentach ludowych, przekazywanie tajników budowy kozła weselnego, kozła ślubnego i sierszenek, popularyzacja folkloru regionu kozła zbąszyńsko-lubuskiego oraz współorganizacja imprez folklorystycznych, np. „Biesiad Koźlarskich”.
Henryk Skotarczyk jest cenioną postacią w środowisku lokalnym, które zorganizowało uroczystość jubileuszu 55-lecia jego pracy artystycznej, pedagogicznej i społecznej. Za całokształt pracy artystycznej otrzymał Odznakę Honorową „Za zasługi w rozwoju województwa zielonogórskiego” (1980), Nagrodę Dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Zielonej Górze (1982), Medal im. Kaspra Miaskowskiego (1999), Nagrodę Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie (2004), Odznakę Honorową „Za zasługi dla województwa zielonogórskiego” (2004).
Autor noty: Katarzyna Markiewicz, Muzeum Wsi Radomskiej
